tag:blogger.com,1999:blog-24014180051227656032024-02-07T19:28:18.437-08:00غُــــربـه..غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-2401418005122765603.post-89462919120962134802009-04-30T10:05:00.000-07:002009-08-03T11:45:56.959-07:00غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2401418005122765603.post-63580453470902657462008-11-29T07:58:00.000-08:002008-11-29T08:05:26.337-08:00رســـــالة إلى قلمي<div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>بسم الله الرحمن الرحيم</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;"><strong>رسالة إلى قلمي:</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong>***</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>جاءتني رسالة تسألني أين قلمك ؟</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>فتذكرته وجريت أبحث عنه ؛ فوجدته منطوياً حزينا شارد الفكر ، ناديته</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>فلم يجبني وأنكرني وهو كان إن رآني يحتضنني بسعادة وحب واشتياق،</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>وبعد تكرار النداء عليه ردَّ ممتعضاً ضعيف القوى</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>لايسطيع السير على بساطه الأبيض كما كان يسير في سهولة ورشاقة ،</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>يتهادى بين السطور ؛ فيخرج رحيقاً جميلا .<br /> </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong><span style="color:#ffffff;">فأمسكت به فوجدته يتوقف أحياناً ويتلعثم أحيانا</span> </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong><span style="color:#ffffff;">قلت له :</span> <span style="color:#ff0000;">ما بك أيها القلمُ الأمين ؟</span></strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>قال لقد هنت عليكم، وأدخلتم علي مدادي كلمات</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>" ما أنزل الله بها من سلطان" لا تتناسب مع مدادي </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong><span style="color:#ffffff;">قلت له :</span> <span style="color:#ff0000;">زدني</span></strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>قال: لقد نسيتم أن تحافظوا على مدادي </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>وتستخدموه استخداماً صحيحاَ لا ركيكا ، بل عليكم أن تبعدوا </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>عني ما دخل من كلمات أضعفت قوتي ، وأوقفت توهجي .</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>قلت له : نحن نقيم لك أسبوعاً كل عام نتحدث</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>فيه باللغة التي تحبها ونستخدم مداداً، أنت تعشقه </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>فزاد امتعاضه ونظر إلي وقال :</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;"><strong>هل الأسبوع هو الحل ؟</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>ثم سقط القلم من يدي </strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;color:#ffffff;"><strong>***</strong></span></div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"><strong></strong></span> </div><div align="center"><span style="font-family:courier new;"></span> </div>غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2401418005122765603.post-22460872694998180732008-11-05T07:28:00.000-08:002008-11-05T08:16:48.328-08:00الشارقة و الكتاب<div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">الشارقة من المدن النادرة التي ترغمك على الكتابة عنها من دون مناسبة، لكني أعترف: أكتب عن الشارقة اليوم بمناسبة افتتاح معرضها الدولي للكتاب اليوم.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">معرض الكتاب موسم من الفرح الهائل و الفكر النبيل، و على مدى سنوات العقود الماضية، و هي سنوات التفاعل و التأسيس، كانت الشارقة تحتضن هذا المعرض، بكل ما في العبارة من واقع و مستقبل و رموز و إشارات.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">وها هو يعود هذا العام، اليوم، ليؤكد أنه ليس فكرة طارئة، و أنه بعض الشارقة، بعض ألقها و ألفتها و بهائها.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">إن بعض الشعراء يشبه المدينة بالنساء، لكنه تشبيه سطحي و ساذج في نظر العشاق الحقيقيين، عشاق المدن، و عشاق النساء.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">و أن تعشق امرأة، فهو أن تواجه وجهك في مرآة واحدة كل صباح.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">وأن تعشق مدينة، فهو أن تواجه وجهك، كل صباح و مساء، في آلاف المرايا.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">و حتى تعشق امرأة فلابد من أن يكون لديك قلب واحد.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">و حتى تعشق مدينة فلابد من أن تنبض في صدرك قلوب عدة، و كلها مسكونة بالشوق و الوجع، و بالشوارع و الناس.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">حب المدن فن، فقد يضيع إنسان في خريطة مدينة فيفقد ملامحه، ولا يكتشف ملامحها، و قد يعيش إنسان في مدينة عمره كله، فكأنه لم يعش فيها لحظة، أو كأنه أهدر عمره في وهم أو خيال. و في المقابل، قد تخطر على بالك مدينة لم تزرها من قبل، و تظل في بالك حلماً أزلياً، و خاطرة جميلة، توقذك أثناء النوم، و تدربك على الرحيل فيها، و في معانيها و مغانيها، من دون أن تغادر عتبة بيتك.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">و الشارقة مدينة في الوطن كأنها الوطن، و بيت من الشمس و الظل و العلاقات الحميمة.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">ولا يكاد يعادل غرامي بها إلا غرامي بأبوظبي و دبي.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">إنها مدينة تستقبلني كلها، دفعة واحدة، عند دوار الخان، و تقدم لي فنجان قهوة، و تفاحة و كتابا.</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">هل أكتفي بهذا، أم أدخل؟</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">تقول لي الشارقة في دلال ساحر: تعال نشرب فنجان القهوة، و نأكل التفاحة معا، و معاً نقرأ الكتاب..</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;">و أمسك الشارقة من يدها، و أذهب معها إلى ميدان الرولة، وهناك أتذكر: أشتاق حيناً، و أبتسم في معظم الأحيان..</span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:Courier New;color:#ff0000;"></span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:Courier New;color:#ff0000;"></span></div><p align="center"><span style="font-family:Courier New;color:#ff0000;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_0uLuKYX2OaMPfdUVmVmfgx7Y0TFSQQWkz2Ooq7jpxRmbwar_S-cfFcNXnbNAdZED8UuoyWFwcyKLiohggntpvAaFBGPyBA1YGuPWal2HsP5tLCNDxK44P59BhjyH13EI5S2M3yt5VBde/s1600-h/untitled.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5265207716691979986" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 207px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_0uLuKYX2OaMPfdUVmVmfgx7Y0TFSQQWkz2Ooq7jpxRmbwar_S-cfFcNXnbNAdZED8UuoyWFwcyKLiohggntpvAaFBGPyBA1YGuPWal2HsP5tLCNDxK44P59BhjyH13EI5S2M3yt5VBde/s320/untitled.bmp" border="0" /></a></span></p><br /><div align="right"><span style="font-family:Courier New;color:#ff0000;"></span></div><br /><div align="right"><span style="font-family:Courier New;color:#ff0000;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_0uLuKYX2OaMPfdUVmVmfgx7Y0TFSQQWkz2Ooq7jpxRmbwar_S-cfFcNXnbNAdZED8UuoyWFwcyKLiohggntpvAaFBGPyBA1YGuPWal2HsP5tLCNDxK44P59BhjyH13EI5S2M3yt5VBde/s1600-h/untitled.bmp"></a></span> </div>غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2401418005122765603.post-63657923724455730882008-10-18T07:16:00.000-07:002008-10-18T07:26:16.928-07:00بريد فلسطين1<span style="font-family:courier new;">عند الغروب.. ودعني نور الشمس و أعلن الرحيل.. كان أحمر صافياً كشقائق النعمان..</span><br /><span style="font-family:courier new;">انطلق المجاهدون الأبطال للقاء العدو..نزفت دماؤهم دفاعاً عني..</span><br /><span style="font-family:courier new;">أودعوني نفوسهم الأبية..</span><br /><span style="font-family:courier new;">سقوني دماءهم لأحيا.. زرعوني لأنبت أمثالهم.. شعرت بأرواحهم الزكية تسري في عروقي</span><br /><span style="font-family:courier new;">ودعني الأبطال.. ذهبوا بلا رجعة..</span><br /><span style="font-family:courier new;">خفت من الضياع بين جدران النسيان..</span><br /><span style="font-family:courier new;">وبينما كنت أهيم في سيل من الخواطر أقبل طفل حملت ابتسامته أملاً واعداً..</span><br /><span style="font-family:courier new;">طمأنت نفسي..</span><br /><span style="font-family:courier new;">فتلك العيون عيون مصرة على النصر..</span><br /><span style="font-family:courier new;">أيقنت أنه لن ينسى.. إنه من جيل الغد.. سيعيد أرض من رحلوا..</span><br /><span style="font-family:courier new;">و ستنجلي الظلمة و يسطع فجر الانتصار..</span><br /><div align="left"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;"><strong>المرسل</strong></span></div><div align="left"><span style="font-family:courier new;color:#ff0000;"><strong>أرض المعركة</strong></span></div>غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2401418005122765603.post-2530982384877264412008-10-15T09:53:00.000-07:002008-10-15T09:54:23.634-07:00غربة الروح,,<div dir="rtl" align="right"><span style="font-family:courier new;"> اليوم ..<br />أجلس هنا .. في مقعدٍ أمسى صديقي …<br />يجرفني إحساسٌ بالغربة …<br /><br />ليست أيُ غربة!!!!<br />ليست الشريرة التي تحزم نفسها في حقائب السفر ..<br />ليست المحلّقة في أرواحنا .. لحظة نحلق نحو أرض جديدة …<br />ليست المتنكرة في حبل مشنقة .. يطبق على أعمارنا في تلك البلاد …<br /><br />اليوم ..<br />أجلس هنا … نفس المكان …<br />نفس الوجوه … نفس الأصوات …<br />أتنفس الهواء نفسه … أشرب نفس الماء …<br /><br />لكن روحي ,,, مغتربة في موطنها …<br />لا يفهمون لغتها …<br />لا يشعرون بحمى تعتري جبينها …<br />لا يرون العرق المتصبب من أفكارها وهمومها ..<br />لا يدركون أنها ..<br />جائعة للسكينة … تواقة للأمل …</span></div>غُــــربـهhttp://www.blogger.com/profile/07186250284352012424noreply@blogger.com3